Συγκινεί η μητέρα του 22χρονου που σκοτώθηκε στην Κρήτη – «Σκέφτηκα μια μαμά που περιμένει μόσχευμα για το δικό της παιδί» (ΒΙΝΤΕΟ)

«Δεν ήθελα να φύγει έτσι η ψυχή του, ήθελα να αφήσει φως και χαρά»

Για τον γιο της, τον 22χρονο Αντώνη, που σκοτώθηκε σε τροχαίο αλλά ο θάνατός του χάρισε ζωή σε συνανθρώπους μας μίλησε σε συνέντευξή της η μητέρα του. Όπως τόνισε όταν τον έχασε σκέφτηκε «μια μαμά που περιμένει μόσχευμα για το δικό της παιδί».

«Δεν ήθελα να φύγει έτσι η ψυχή του παιδιού μου. Ήθελα να αφήσει φως και χαρά» υπογράμμισε στην Τηλεόραση CRETA και στην εκπομπή Live με την Αντιγόνη Ανδρεάκη η Μαίρη Τζουδάλη.

Όπως εξήγησε και ο ίδιος της ο γιος της, ήταν ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος καθώς μαζί της συμμετείχαν στις εθελοντικές δράσεις του «Αιματοκρήτη» μοιράζοντας φυλλάδια για τη δωρεά οργάνων και την εθελοντική αιμοδοσία.

Ο 22χρονος Αντώνης

«Δεν υπάρχουν κατάλληλα λόγια για το πώς νιώθει μια μάνα όταν χάνει το παιδί της»

Η μητέρα του 22χρονου είναι εδώ και χρόνια εθελόντρια στο «Χαμόγελο του παιδιού» και μέσα από τον εθελοντισμό βρίσκει δύναμη και κουράγιο να συνεχίσει να προσφέρει ελπίδα, χαμόγελο και ασφάλεια σε χιλιάδες παιδιά που το έχουν ανάγκη.

«Δεν υπάρχουν κατάλληλα λόγια για το πώς νιώθει μια μάνα όταν χάνει το παιδί της αλλά υπάρχουν κατάλληλες πράξεις στη μνήμη αυτών των παιδιών, για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον» σημείωσε χαρακτηριστικά.

Την στιγμή που ένιωθε ανείπωτη θλίψη όταν έχανε το σπλάχνο της, βρήκε τη δύναμη ψυχής και εκτός από τον δικό της πόνο, σκέφτηκε και τον πόνο μιας άλλη μάνας που περιμένει μόσχευμα για το δικό της παιδί. Και έτσι, πήρε την απόφαση, ο Αντώνης της… φεύγοντας για το ταξίδι στο φως, να δώσει ζωή σε ανθρώπους που περίμεναν χρόνια με την ελπίδα.

«Σκέφτηκα μια μαμά που περιμένει μόσχευμα τη στιγμή που έχασα το δικό μου παιδί. Το ίδιο πράγμα είναι και ο εθελοντισμός. Σε ολοκληρώνει σαν άνθρωπο. Είναι σαν να γεννάς που νιώθεις ότι ολοκληρώνεσαι. Γίνεται πιο δημιουργικός» δήλωσε συγκινημένη προσθέτοντας μάλιστα πως δύο από τους ανθρώπους που έλαβαν τα όργανα του Αντώνη της, ήταν 10 χρόνια σε λίστα αναμονής. «Φανταστείτε τι χαρά και φως μπήκε στις ζωές αυτών των ανθρώπων με τον χαμό του παιδιού μου» επεσήμανε.

«Να σέβονται όλοι και να σωπαίνουν» είπε η ίδια σε όσους κρίνουν με αρνητικό τρόπο, αποφάσεις οικογενειών που δωρίζουν τα όργανα ανθρώπων τους όταν η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη.