Αν και το όνομά του το γνωρίζουν λίγοι και προφέρεται –μάλιστα- και με δυσκολία, η περίπτωσή του παραμένει αξέχαστη! Ο λόγος για τον Γιώργο Βρασιβανόπουλο που έλαβε μέρος σε καμιά 30αριά ταινίες, αλλά έμεινε στο πάνθεο του ελληνικού κινηματογράφου ως… πεθερόπληκτος και… απόλυτος γρουσούζης!
Φυσικά αναφερόμαστε στο ρόλο του ως Γιαννάκης ο… προικοθήρας στο φιλμ «Η χαρτοπαίχτρα». Εκεί η Ρένα Βλαχοπούλου δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας ως αθεράπευτη τζογαδόρισσα η οποία φτάνει στο σημείο να… εκποιεί σταδιακά το σπίτι από συσκευές αξίας, προσπαθώντας να κρύψει από τον σύζυγό της την αλήθεια.
Έτσι ο έρμος ο Λάμπρος Κωνσταντάρας βλέπει την σταδιακή… αποψίλωση της οικογενειακής οικίας από έπιπλα και ηλεκτρικές συσκευές και αργεί να πάρει χαμπάρι την αλήθεια.
Η ίδια η Ρένα Βλαχοπούλου πάντως αποδίδει την γκίνια που την κυνηγάει παντού στο πρόσωπο του… γαμπρού της που δεν είναι άλλος από τον Γιώργο Βρασιβανόπουλο, η επίδραση του οποίου στις χαρτοπαιχτικές ικανότητές της είναι τόσο μεγάλη ώστε να πιάνει ακόμη και δια… τηλεφώνου!
Άλλωστε στο σανίδι ήταν και η πρώτη επαγγελματική του εμφάνιση και συγκεκριμένα στο «Θέατρο Κυβέλης» με την «Ελληνική Σκηνή» του Δημήτρη Ροντήρη, στον «Έγκμοντ» του Γκαίτε το 1950. Αργότερα πέρασε ακόμη και από το Εθνικό Θέατρο ενώ δεν άργησαν να έρθουν και οι προτάσεις για την μεγάλη οθόνη.
Στο βιογραφικό του καταγράφονται περίπου 30 ταινίες, κυρίως σε δεύτερους ρόλους. Μερικές μάλιστα είναι αξιομνημόνευτες, όπως το «Κάτι να καίει», το «Κορίτσια για φίλημα», ο «Ξυπόλητος Πρίγκιψ», το «Κάτι κουρασμένα παλικάρια» και άλλες, με την «Χαρτοπαίχτρα» πάντως να ξεχωρίζει αναμφίβολα.
Εκεί βέβαια το βασικό στόρι είναι αυτό που θέλει την Βλαχοπούλου ως υποψήφια πεθερά να τον θεωρεί γρουσούζη και να φτύνει τον κόρφο της ακόμη και εξ αποστάσεως για τον «γαμπρό» της, ενώ η αλήθεια είναι πως βάσει σεναρίου ο… Γιαννάκης δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης ούτε από τον Κώστα Βουτσά που σε αυτό το φιλμ έχει τον ρόλο του αδελφού της νύφης την οποία «ζαχαρώνει» ο… μπάμιας, όπως τον αποκαλεί… χαριτωμένα!
Η ταινία είναι η κινηματογραφική διασκευή της ομότιτλης θεατρικής παράστασης του Δημήτρη Ψαθά που ανέβηκε αρχικά το 1963 με την Κατερίνα Ανδρεάδη. Έκανε πρεμιέρα στις 11 Ιανουαρίου 1965, κόβοντας 534.085 εισιτήρια και καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση, στις ταινίες της χρονιάς. Αργότερα ανέβηκε ξανά στο θέατρο με πρωταγωνίστρια την Ρένα Βλαχοπούλου, ενώ στο πέρασμα του χρόνου υπήρξαν και νέες διασκευές.
Όσο για τον Γιώργο Βρασιβανόπουλο, συνέχισε την πορεία του στον χώρο. Δεν συμμετείχε σε παραγωγές μόνο ως ηθοποιός αφού ορισμένα φιλμ όπως τα «Κατηγορώ την κοινωνία» και «Πληγωμένα νιάτα» και διάφορες άλλες βασίστηκαν σε δικά του σενάρια, ενώ για σχεδόν μια 20ετία, από το 1968 έως το 1987, ασχολήθηκε με μεταφράσεις ξένων κινηματογραφικών ταινιών, αλλά και με μεταφράσεις και διασκευές θεατρικών έργων και λογοτεχνικών κειμένων για το ραδιόφωνο.
Παράλληλα ανέπτυξε και συνδικαλιστική δράση καθώς υπήρξε σύμβουλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Ηθοποιών και αργότερα ανέλαβε την θέση του αντιπροέδρου της Ένωσης Συνταξιούχων Ηθοποιών. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας και τελικά άφησε την ύστατη πνοή του στις 10 Φεβρουαρίου 1998, σε ηλικία 74 ετών.
To fullpress365.com θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες του έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Μη προσβάλλετε τη Σελίδα με άσχετα για το περιεχόμενο σχόλια!