Όπως λέει με δάκρυα στα μάτια, «ο θάνατος ήταν μια ευλογία» καθώς ο ίδιος θεωρούσε χειρότερο το σενάριο η κόρη του, Έμιλυ, να είχε απαχθεί και να βρισκόταν μόνη της στη Γάζα.
Ο Τομ Χαντ μετακόμισε στο κιμπούτς πριν από 30 χρόνια, ως εθελοντής, σχεδιάζοντας να μείνει μερικούς μήνες και δεν έφυγε ποτέ. Όταν η σύζυγός του πέθανε από καρκίνο πριν από μερικά χρόνια, αυτός και η κόρη του, Έμιλυ, ζούσαν στο κιμπούτς.
Το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, η Έμιλυ πήγε στο σπίτι της φίλης της για ύπνο. «Περνούσαν ένα κοριτσίστικο βράδυ», είπε ο Χαντ στο CNN. Όταν οι σειρήνες σταμάτησαν στις 6:30 το Σάββατο, ο Χαντ δεν ανησυχούσε ιδιαίτερα. Οι συναγερμοί δεν είναι ασυνήθιστοι στα κιμπούτς. Η Έμιλι κοιμόταν στο σπίτι μιας φίλης και ήταν σίγουρος ότι και τα δύο παιδιά θα ήταν ασφαλή.
«Μέχρι που άκουσα τους πυροβολισμούς. Και ήταν ήδη πολύ αργά. Αν ήξερα… θα μπορούσα να είχα τρέξει, να την είχα πάρει, να είχα την φίλη της, να είχα τη μητέρα, να τους έφερνα πίσω εκεί που βρισκόμουν εγώ. Αλλά όταν συνειδητοποίησα τι συνέβαινε, ήταν ήδη πολύ αργά», λέει.
Δεν μπόρεσε να έρθει σε επαφή μαζί τους και δεν μπορούσε να βγει έξω, επειδή το κιμπούτς είχε κατακλυστεί από βαριά οπλισμένους μαχητές της Χαμάς. «Έπρεπε να σκεφτώ την Έμιλυ. Έχασε ήδη τη μητέρα της, δεν μπορούσα να διακινδυνεύσω να χάσει και τον πατέρα της», αναφέρει.
Πολλοί απ’ αυτούς που τελικά διασώθηκαν από τον στρατό μεταφέρθηκαν σε ξενοδοχείο στις ακτές της Νεκράς Θάλασσας. Ανάμεσά τους ήταν και ο Τομ Χαντ, ο οποίος πέρασε τις επόμενες ημέρες περιμένοντας να ακούσει οτιδήποτε για την Έμιλυ.
Μετά, ήρθαν τα νέα. «Δύο άνθρωποι από το κιμπούτς, μια ομάδα γιατρών, ψυχιάτρων, κοινωνικών λειτουργών… και σου λένε. Απαλά, αλλά γρήγορα, γιατί έχουν να περάσουν από πολλούς ανθρώπους», είπε, και πρόσθεσε ότι ένιωθε ανακούφιση.
Πηγή: CNN-Τομ Χαντ
Από όλες τις φρικτές πιθανότητες, ο θάνατος φαινόταν το λιγότερο επώδυνο σενάριο. «Ήταν νεκρή. Ήξερα ότι δεν ήταν μόνη, δεν ήταν στη Γάζα, δεν βρισκόταν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο γεμάτο με πολλούς ανθρώπους, να την σπρώχνουν… τρομοκρατημένη κάθε λεπτό της ημέρας, πιθανώς για τα επόμενα χρόνια. Οπότε ο θάνατος ήταν μια ευλογία», δήλωσε στο CNN, με τη φωνή του σπασμένη και τα δάκρυα να κυλούν στο πρόσωπό του. «Σε αυτόν τον τρελό κόσμο, να ελπίζω ότι η κόρη μου είναι νεκρή», προσθέτει.
Όπως είπε ο πατέρας της 8χρονης, «οι φίλοι της Έμιλυ ξέρουν ότι δεν είναι εδώ μαζί μου. Με ρωτούν λοιπόν τι της συνέβη… με κοιτάζουν και λέω ότι δεν ξέρω ακόμα», είπε. «Αλλά μετά βλέπουν τους γονείς τους να με αγκαλιάζουν, να κλαίνε… τα παιδιά δεν είναι ανόητα, ακόμα και σε αυτή την ηλικία, οπότε και μόνο βλέποντας αυτό είμαι σίγουρος ότι το καταλαβαίνουν».
Από όλες τις φρικτές πιθανότητες, ο θάνατος φαινόταν το λιγότερο επώδυνο σενάριο. «Ήταν νεκρή. Ήξερα ότι δεν ήταν μόνη, δεν ήταν στη Γάζα, δεν βρισκόταν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο γεμάτο με πολλούς ανθρώπους, να την σπρώχνουν… τρομοκρατημένη κάθε λεπτό της ημέρας, πιθανώς για τα επόμενα χρόνια. Οπότε ο θάνατος ήταν μια ευλογία», δήλωσε στο CNN, με τη φωνή του σπασμένη και τα δάκρυα να κυλούν στο πρόσωπό του. «Σε αυτόν τον τρελό κόσμο, να ελπίζω ότι η κόρη μου είναι νεκρή», προσθέτει.
Όπως είπε ο πατέρας της 8χρονης, «οι φίλοι της Έμιλυ ξέρουν ότι δεν είναι εδώ μαζί μου. Με ρωτούν λοιπόν τι της συνέβη… με κοιτάζουν και λέω ότι δεν ξέρω ακόμα», είπε. «Αλλά μετά βλέπουν τους γονείς τους να με αγκαλιάζουν, να κλαίνε… τα παιδιά δεν είναι ανόητα, ακόμα και σε αυτή την ηλικία, οπότε και μόνο βλέποντας αυτό είμαι σίγουρος ότι το καταλαβαίνουν».
To fullpress365.com θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες του έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Μη προσβάλλετε τη Σελίδα με άσχετα για το περιεχόμενο σχόλια!