Το πρωινό της 16ης Μαρτίου 1984 ο Γκάρι Πλόσε πήγε στο αεροδρόμιο του Μπατόν Ρουζ στη Λουιζιάνα των ΗΠΑ με μια συγκεκριμένη αποστολή.
Φορούσε γυαλιά ηλίου και καπέλο «jockey», καθώς δεν ήθελε να τον αναγνωρίσουν, και είχε μαζί του ένα ρεβόλβερ. Στάθηκε μπροστά σε ένα τηλέφωνο και έριξε ένα κέρμα. Κάλεσε τον καλύτερο του φίλο και του είπε: «Είμαι στο αεροδρόμιο. Θα το κάνω. Έρχεται. Θα ακούσεις έναν πυροβολισμό».
Πίσω του περνούσε συνοδευόμενος ο κρατούμενος Τζεφ Ντουσέ. Ο Πλόσε γύρισε και εξ επαφής τον πυροβόλησε στο κεφάλι. Ενώ ο Ντουσέ έπεσε αιμόφυρτος στο πάτωμα αστυνομικοί έπεσαν πάνω στον Πλόσε. Ένας από αυτούς τον γνώριζε και του είπε: «Γιατί Γκάρι, γιατί το έκανες;». «Αν κάποιος το έκανε στο δικό σου παιδί θα έκανες το ίδιο» του απάντησε. Το περιστατικό κατέγραψε κάμερα τοπικού τηλεοπτικού σταθμού.
Αυτή είναι η ιστορία του πατέρα που αποφάσισε να πάρει τον νόμο στα χέρια του και εκτέλεσε τον παιδόφιλο βιαστή και απαγωγέα του γιού του.
Πίσω του περνούσε συνοδευόμενος ο κρατούμενος Τζεφ Ντουσέ. Ο Πλόσε γύρισε και εξ επαφής τον πυροβόλησε στο κεφάλι. Ενώ ο Ντουσέ έπεσε αιμόφυρτος στο πάτωμα αστυνομικοί έπεσαν πάνω στον Πλόσε. Ένας από αυτούς τον γνώριζε και του είπε: «Γιατί Γκάρι, γιατί το έκανες;». «Αν κάποιος το έκανε στο δικό σου παιδί θα έκανες το ίδιο» του απάντησε. Το περιστατικό κατέγραψε κάμερα τοπικού τηλεοπτικού σταθμού.
Αυτή είναι η ιστορία του πατέρα που αποφάσισε να πάρει τον νόμο στα χέρια του και εκτέλεσε τον παιδόφιλο βιαστή και απαγωγέα του γιού του.
Ο δάσκαλος καράτε
Ο Γκάρι Πλόσε ζούσε στο Μπατόν Ρουζ και εργαζόταν ως πωλητής. Στο παρελθόν είχε περάσει από το στρατό ενώ είχε δουλέψει ένα διάστημα και ως κάμεραμαν.Είχε χωρίσει με τη σύζυγο του Τζουν με την οποία είχαν έναν γιό, τον Τζόντι.
Ο Τζεφ Ντουσέτ (στη φωτό πίσω από τον Τζόντι Πλόσε) είχε γεννηθεί στο Τέξας και υποστήριζε ότι πέρασε πολύ δύσκολη παιδική ηλικία και είχε υποστεί σεξουαλική κακοποίηση. Περίπου στην ηλικία των 20 ο Ντουσέτ πέρασε από τον ρόλο του θύματος σε αυτό του θύτη. Μετακόμισε στη Λουιζιάνα όπου εργαζόταν ως δάσκαλος καράτε. Εκμεταλλευόταν το επάγγελμα του καθώς οι γονείς τον εμπιστεύονταν και μπορούσε να αγγίζει τα παιδιά με τη δικαιολογία ότι γίνεται στα πλαίσια της προπόνησης.
Ο Τζόντι Πλόσε ήταν 10 ετών όταν εγγράφηκε στα μαθήματα του Ντουσέτ. Γρήγορα ο δάσκαλος καράτε απέκτησε εμμονή με το ξανθό αγόρι. «Εγώ ένιωθα ότι είναι ο καλύτερος μου φίλος αλλά αυτός ουσιαστικά δοκίμαζε τα όρια του με εμένα. Στην αρχή μου έλεγε ότι πρέπει να κάνουμε στρέτσινγκ. Όταν άγγιξε τα γεννητικά μου όργανα, απολογούνταν. Ήταν ατύχημα, απλά προσπαθούσα να το κάνω σωστά, μου έλεγε. Μετά με άγγιξε και στο αυτοκίνητο και τότε έλεγε ότι δεν το κατάλαβε και το έκανε ασυναίσθητα. Όλα έγιναν σταδιακά» θα πει ο ίδιος ο Τζόντι.
Η απαγωγή και η σύλληψη
Η εμμονή του Ντουσέτ γιγαντωνόταν σταδιακά και στις 19 Φεβρουαρίου 1984 αποφάσισε να τον απαγάγει. Είπε στη μητέρα του παιδιού ότι θα πάει τον Τζόντι μια βόλτα με το αυτοκίνητο και έδωσε τη συγκατάθεση της. Πήρε το 11χρονο παιδί και πήγαν στην Καλιφόρνια. Του έβαψε τα μαλλιά μαύρα και έλεγε ότι είναι ο γιός του. Σε ένα δωμάτιο μοτέλ βίασε τον αγόρι επανειλημμένα.
Οι αρχές αναζητούσαν τον Ντουσέτ και εντόπισαν τα ίχνη του μέσω κάποιων επιταγών που είχε δώσει. Όταν επέτρεψε στο παιδί να τηλεφωνήσει στη μητέρα του η αστυνομία έβαλε το τελευταίο κομμάτι στο παζλ. Το τηλεφώνημα εντοπίστηκε σε ένα μοτέλ στο Άναχαϊμ, μια πόλη λίγο έξω από το Λος Άντζελες.
Άμεσα υπήρξε κινητοποίηση και ο Ντουσέτ συνελήφθη. Το πλάνο πλέον ήταν να μεταφερθεί στη Λουιζιάνα και να περάσει από δίκη. Ο Πλόσε όμως είχε πάρει την απόφαση του. Έμαθε από έναν φίλο του που εργαζόταν σε τηλεοπτικό σταθμό την ώρα που θα έφτανε ο Ντουσέτ στο αεροδρόμιο και πήγε να τον εκτελέσει.
Η σφαίρα από το 38άρι ρεβόλβερ τον βρήκε λίγο πάνω από το δεξί αυτί. Δεν πέθανε επί τόπου αλλά την επόμενη μέρα στο νοσοκομείο. Στο αεροδρόμιο κάμερες περίμεναν την άφιξη του Ντουσέτ και κατέγραψαν την εκτέλεση του.
Τιμωρός ή δολοφόνος;
Ο Γκάρι Πλόσε συνελήφθη και όπως πάντα σε τέτοιες υποθέσεις ακολούθησε ένας διαξιφισμός για την αυτοδικία και το κατά πόσο έπρεπε να καταδικαστεί για δολοφονία. Αρχικά κατηγορήθηκε για φόνο β’ βαθμού αλλά συμφώνησε με τις αρχές να δηλώσει ένοχος για ανθρωποκτονία. Καταδικάστηκε σε επτά χρόνια με αναστολή, πέντε χρόνια υπό επιτήρηση και 300 ώρες κοινωφελούς εργασίας.
Το δικαστήριο δέχθηκε την άποψη των ψυχολόγων ότι τη στιγμή της εκτέλεσης ο Πλόσε δεν ήταν σε θέση να διακρίνει το σωστό από το λάθος λόγω της συναισθηματικής του κατάστασης. Ο δικαστής Φρανκ Σάια τόνισε ότι το να στείλει τον Πλόσε στην φυλακή «δεν θα βοηθούσε κανένα» και έκρινε ότι δεν υπήρχε ρίσκο να επαναλάβει παρόμοιο έγκλημα. Τελικά ο Γκάρι Πλόσε πέρασε στο κελί μόνο ένα Σαββατοκύριακο.
«Ένιωθα ότι το να μπει στη φυλακή θα ήταν αρκετό»
Στα 67 του ο Πλόσε έδωσε συνέντευξη και δήλωσε ότι δεν έχει μετανιώσει για αυτό που έκανε. «Θα τον σκότωνα και πάλι» τόνισε. Ο γιός του όμως Τζόντι (φωτό) δεν συμφωνούσε με την αυτοδικία. «Μετά την εκτέλεση ήμουν πολύ αναστατωμένος με αυτό που έκανε πατέρας μου. Ο Τζεφ έκανε φρικτά πράγματα αλλά δεν ήθελα να δολοφονηθεί. Ένιωθα ότι το να μπει στη φυλακή θα ήταν αρκετό. Δεν είναι σωστό να αφαιρείς τη ζωή κάποιου αλλά όταν αυτό το άτομο είναι κακό καταλαβαίνω ότι μακροπρόθεσμα δεν σε ενοχλεί. Καταλαβαίνω γιατί ο πατέρας μου έκανε αυτό που έκανε. Είναι όμως πιο σημαντικό εκείνες τις στιγμές για τον γονιό να είναι εκεί και να υποστηρίζει το παιδί από το να μπει σε μια δικαστική διαδικασία και να κατηγορείται για φόνο» τόνισε και προσέθεσε: «Πλέον όμως είμαι ευγνώμων στους γονείς μου που με βοήθησαν να ξεπεράσω αυτή την τραυματική εμπειρία. Κατάφερα να το δουλέψω και δέχθηκα και πάλι τον πατέρα μου στη ζωή μου». Το 2019 ο Τζόντι Πλόσε κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με την ιστορία του.
Το 2011 ο Γκάρι Πλόσε υπέστη εγκεφαλικό και χρειάστηκε να μεταφερθεί σε κέντρο περίθαλψης και να παραμείνει εκεί. Το 2014 υπέστη νέο εγκεφαλικό και έφυγε από τη ζωή έναν μήνα πριν τα 69 του χρόνια.
Ο Γκάρι Πλόσε ζούσε στο Μπατόν Ρουζ και εργαζόταν ως πωλητής. Στο παρελθόν είχε περάσει από το στρατό ενώ είχε δουλέψει ένα διάστημα και ως κάμεραμαν.Είχε χωρίσει με τη σύζυγο του Τζουν με την οποία είχαν έναν γιό, τον Τζόντι.
Ο Τζεφ Ντουσέτ (στη φωτό πίσω από τον Τζόντι Πλόσε) είχε γεννηθεί στο Τέξας και υποστήριζε ότι πέρασε πολύ δύσκολη παιδική ηλικία και είχε υποστεί σεξουαλική κακοποίηση. Περίπου στην ηλικία των 20 ο Ντουσέτ πέρασε από τον ρόλο του θύματος σε αυτό του θύτη. Μετακόμισε στη Λουιζιάνα όπου εργαζόταν ως δάσκαλος καράτε. Εκμεταλλευόταν το επάγγελμα του καθώς οι γονείς τον εμπιστεύονταν και μπορούσε να αγγίζει τα παιδιά με τη δικαιολογία ότι γίνεται στα πλαίσια της προπόνησης.
Ο Τζόντι Πλόσε ήταν 10 ετών όταν εγγράφηκε στα μαθήματα του Ντουσέτ. Γρήγορα ο δάσκαλος καράτε απέκτησε εμμονή με το ξανθό αγόρι. «Εγώ ένιωθα ότι είναι ο καλύτερος μου φίλος αλλά αυτός ουσιαστικά δοκίμαζε τα όρια του με εμένα. Στην αρχή μου έλεγε ότι πρέπει να κάνουμε στρέτσινγκ. Όταν άγγιξε τα γεννητικά μου όργανα, απολογούνταν. Ήταν ατύχημα, απλά προσπαθούσα να το κάνω σωστά, μου έλεγε. Μετά με άγγιξε και στο αυτοκίνητο και τότε έλεγε ότι δεν το κατάλαβε και το έκανε ασυναίσθητα. Όλα έγιναν σταδιακά» θα πει ο ίδιος ο Τζόντι.
Η απαγωγή και η σύλληψη
Η εμμονή του Ντουσέτ γιγαντωνόταν σταδιακά και στις 19 Φεβρουαρίου 1984 αποφάσισε να τον απαγάγει. Είπε στη μητέρα του παιδιού ότι θα πάει τον Τζόντι μια βόλτα με το αυτοκίνητο και έδωσε τη συγκατάθεση της. Πήρε το 11χρονο παιδί και πήγαν στην Καλιφόρνια. Του έβαψε τα μαλλιά μαύρα και έλεγε ότι είναι ο γιός του. Σε ένα δωμάτιο μοτέλ βίασε τον αγόρι επανειλημμένα.
Οι αρχές αναζητούσαν τον Ντουσέτ και εντόπισαν τα ίχνη του μέσω κάποιων επιταγών που είχε δώσει. Όταν επέτρεψε στο παιδί να τηλεφωνήσει στη μητέρα του η αστυνομία έβαλε το τελευταίο κομμάτι στο παζλ. Το τηλεφώνημα εντοπίστηκε σε ένα μοτέλ στο Άναχαϊμ, μια πόλη λίγο έξω από το Λος Άντζελες.
Άμεσα υπήρξε κινητοποίηση και ο Ντουσέτ συνελήφθη. Το πλάνο πλέον ήταν να μεταφερθεί στη Λουιζιάνα και να περάσει από δίκη. Ο Πλόσε όμως είχε πάρει την απόφαση του. Έμαθε από έναν φίλο του που εργαζόταν σε τηλεοπτικό σταθμό την ώρα που θα έφτανε ο Ντουσέτ στο αεροδρόμιο και πήγε να τον εκτελέσει.
Η σφαίρα από το 38άρι ρεβόλβερ τον βρήκε λίγο πάνω από το δεξί αυτί. Δεν πέθανε επί τόπου αλλά την επόμενη μέρα στο νοσοκομείο. Στο αεροδρόμιο κάμερες περίμεναν την άφιξη του Ντουσέτ και κατέγραψαν την εκτέλεση του.
Τιμωρός ή δολοφόνος;
Ο Γκάρι Πλόσε συνελήφθη και όπως πάντα σε τέτοιες υποθέσεις ακολούθησε ένας διαξιφισμός για την αυτοδικία και το κατά πόσο έπρεπε να καταδικαστεί για δολοφονία. Αρχικά κατηγορήθηκε για φόνο β’ βαθμού αλλά συμφώνησε με τις αρχές να δηλώσει ένοχος για ανθρωποκτονία. Καταδικάστηκε σε επτά χρόνια με αναστολή, πέντε χρόνια υπό επιτήρηση και 300 ώρες κοινωφελούς εργασίας.
Το δικαστήριο δέχθηκε την άποψη των ψυχολόγων ότι τη στιγμή της εκτέλεσης ο Πλόσε δεν ήταν σε θέση να διακρίνει το σωστό από το λάθος λόγω της συναισθηματικής του κατάστασης. Ο δικαστής Φρανκ Σάια τόνισε ότι το να στείλει τον Πλόσε στην φυλακή «δεν θα βοηθούσε κανένα» και έκρινε ότι δεν υπήρχε ρίσκο να επαναλάβει παρόμοιο έγκλημα. Τελικά ο Γκάρι Πλόσε πέρασε στο κελί μόνο ένα Σαββατοκύριακο.
«Ένιωθα ότι το να μπει στη φυλακή θα ήταν αρκετό»
Στα 67 του ο Πλόσε έδωσε συνέντευξη και δήλωσε ότι δεν έχει μετανιώσει για αυτό που έκανε. «Θα τον σκότωνα και πάλι» τόνισε. Ο γιός του όμως Τζόντι (φωτό) δεν συμφωνούσε με την αυτοδικία. «Μετά την εκτέλεση ήμουν πολύ αναστατωμένος με αυτό που έκανε πατέρας μου. Ο Τζεφ έκανε φρικτά πράγματα αλλά δεν ήθελα να δολοφονηθεί. Ένιωθα ότι το να μπει στη φυλακή θα ήταν αρκετό. Δεν είναι σωστό να αφαιρείς τη ζωή κάποιου αλλά όταν αυτό το άτομο είναι κακό καταλαβαίνω ότι μακροπρόθεσμα δεν σε ενοχλεί. Καταλαβαίνω γιατί ο πατέρας μου έκανε αυτό που έκανε. Είναι όμως πιο σημαντικό εκείνες τις στιγμές για τον γονιό να είναι εκεί και να υποστηρίζει το παιδί από το να μπει σε μια δικαστική διαδικασία και να κατηγορείται για φόνο» τόνισε και προσέθεσε: «Πλέον όμως είμαι ευγνώμων στους γονείς μου που με βοήθησαν να ξεπεράσω αυτή την τραυματική εμπειρία. Κατάφερα να το δουλέψω και δέχθηκα και πάλι τον πατέρα μου στη ζωή μου». Το 2019 ο Τζόντι Πλόσε κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με την ιστορία του.
Το 2011 ο Γκάρι Πλόσε υπέστη εγκεφαλικό και χρειάστηκε να μεταφερθεί σε κέντρο περίθαλψης και να παραμείνει εκεί. Το 2014 υπέστη νέο εγκεφαλικό και έφυγε από τη ζωή έναν μήνα πριν τα 69 του χρόνια.
To fullpress365.com θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες του έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Μη προσβάλλετε τη Σελίδα με άσχετα για το περιεχόμενο σχόλια!