Το σπίτι της δέχθηκε πυρά. Πυροβόλησαν την ίδια στο πόδι. Την ξυλοκόπησαν άγρια. Την απειλούσαν διαρκώς. Εκείνη, όμως, δε σταμάτησε να κάνει ρεπορτάζ για το οργανωμένο έγκλημα στην Ιρλανδία. Τελικά, μια ημέρα σαν σήμερα, πριν από 27 χρόνια, τη δολοφόνησαν μέσα στο αυτοκίνητό της.
Λένε πως η δουλειά ενός δημοσιογράφου μπορεί να είναι από πληκτική μέχρι θανάσιμα επικίνδυνη. Ανάλογα με το ρεπορτάζ που επιλέγεις να κάνεις. Αν κάθεσαι διαρκώς σε ένα γραφείο και αναμεταδίδεις ειδήσεις το πιθανότερο είναι πως δε θα σε πειράξει ποτέ κανείς. Αν είσαι πολεμικός ανταποκριτής, βάζεις τη ζωή σου σε κίνδυνο. Αν αποφασίσεις πως με το ρεπορτάζ σου θα ρίξεις φως σε αυτά που κάποιοι θέλουν να μείνουν στο σκοτάδι, τότε είναι πολύ πιθανό να κινδυνεύσεις να βρεθείς αντιμέτωπος με το όπλο κάποιου που έχει καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Όπως έγινε με τον Γιώργο Καραϊβάζ. Ή όπως έγινε μια ημέρα σαν σήμερα, πριν από 27 χρόνια, στην Ιρλανδία. Εκείνη την ημέρα που το οργανωμένο έγκλημα, έκλεισε μια για πάντα το στόμα, της ατρόμητης δημοσιογράφου Βερόνικα Γκέριν.
Η δημοσιογράφος που τα έβαλε με το οργανωμένο έγκλημα
Η Γκέριν δε «γεννήθηκε» δημοσιογράφος. Για την ακρίβεια έκανε διάφορες δουλειές μέχρι τελικά να αποφασίσει στα 31 της χρόνια που θέλει να ασχοληθεί με το ρεπορτάζ! Άρχισε να συνεργάζεται με τις εφημερίδες «Sunday Business Post» και «Sunday Tribune». Εκεί αποδείχθηκε πως μπορεί να μη «γεννήθηκε» δημοσιογράφος, ήταν, όμως, μια γεννημένη ρεπόρτερ. Χωρίς να χάσει χρόνο και εκμεταλλευόμενη τις γνωριμίες που είχε τόσο στην αστυνομία, όσο και στον υπόκοσμο, κάνει μια «βουτιά στα βαθιά» και αρχίζει το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ. Μέσα σε τρία χρόνια έχει στήσει μια καριέρα που άλλοι θα χρειάζονταν δεκαετίες σκληρής δουλειάς για να πετύχουν.
Παίρνει «μεταγραφή» στη «Sunday Independent» με μεγάλο στόχο να ασχοληθεί με το οργανωμένο έγκλημα και τη διακίνηση ναρκωτικών στην Ιρλανδία. Κάθε ρεπορτάζ της ήταν πιο σκληρό από το προηγούμενο. Η Γκέριν δε διστάζει να γράψει ονόματα και διευθύνσεις κάτι που, όπως είναι φυσικό, χάλασε τον ύπνο πολλών μαφιόζων. Βασική της πηγή (όπως αποδείχθηκε αργότερα) ήταν ο Τζον Τρέινορ, ένας φυλακισμένος ναρκέμπορος, που άνηκε στη συμμορία του διαβόητου μαφιόζου Τζόν Γκίλιγκαν. Ότι ρεπορτάζ έβγαζε η Γκέριν για τον Γκίλιγκαν είχε μέσα το όνομα του Γκίλιγκαν και «ξεσκέπαζε» και κάποια από τις βρόμικες δραστηριότητές του.
Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που η δημοσιογράφος είχε πέσει θύμα επίθεσης. Τον Οκτώβριο του 1994, άγνωστοι πυροβόλησαν τα παράθυρα του σπιτιού της, την ώρα που η δημοσιογράφος βρισκόταν στο εσωτερικό και έπαιζε με τον μικρό γιο της! Τον Ιανουάριο του 1995, μια νύχτα που επέστρεφε στο σπίτι της, ξαφνικά βρέθηκε με ένα όπλο κολλημένο στο κεφάλι. Ο μαφιόζος που τη σημάδευε θα μπορούσε να τη σκοτώσει αλλά τελικά, ήθελε απλά να τη... συνετίσει και έτσι την πυροβόλησε στον μηρό.
Για την πρώτη υπόθεση αφορμή για την επίθεση ήταν ένα ρεπορτάζ της για έναν βαρόνο των ναρκωτικών ο οποίος είχε δολοφονηθεί μέσα στο όχημα του και για τη δεύτερη, αφορμή ήταν μια τεράστια ληστεία με λεία 4,4 εκατ. δολάρια που έγινε κοντά στο αεροδρόμιο του Δουβλίνου από μέλη του οργανωμένου εγκλήματος. Η αστυνομία αλλά και η «Sunday Independent» πρότειναν στην Γκέριν να της παράσχουν 24ωρη προστασία αλλά εκείνη αρνήθηκε καθώς θεωρούσε πως αυτό θα ήταν εμπόδιο για τη δουλειά της αφού δε θα μπορούσε να έρθει σε επαφή με τις πηγές της.
Μια «αναμενόμενη» δολοφονία που σόκαρε τον κόσμο
Όλοι ήξεραν πως τα ρεπορτάζ της Γκέριν ενοχλούσαν. Οι περισσότεροι ήξεραν πως αυτό τη βάζει σε έναν θανάσιμο κίνδυνο. Το ήξερε και η ίδια. Αυτό, όμως, δεν την εμπόδισε από το να συνεχίζει να κάνει το ρεπορτάζ της για το οργανωμένο έγκλημα, όπως εκείνη ήθελε. Όπως εκείνη ήξερε πως είναι σωστό. Χωρίς να στρογγυλεύει τις γωνίες, χωρίς να χαϊδεύει αυτιά. Χωρίς να κάνει εκπτώσεις. Χωρίς να κρύβει πτυχές ή να κάνει δημόσιες σχέσεις. Ενοχλούσε πολλούς και αυτό το πλήρωσε.
Το απόγευμα της 26ης Ιουνίου 1996, η Γκέριν βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητό της στα περίχωρα του Δουβλίνου. Σταμάτησε στο κόκκινο φανάρι (κατά μια άλλη εκδοχή σταμάτησε για να κάνει ένα τηλεφώνημα). Εκείνη τη στιγμή μια μοτοσικλέτα μεγάλου κυβισμού σταμάτησε δίπλα στο παράθυρο της. Ο συνοδηγός τράβηξε το όπλο που είχε κρυμμένο και πυροβόλησε την Γκέριν έξι φορές. Η δημοσιογράφος δέχθηκε τις περισσότερες σφαίρες στο λαιμό και το στέρνο. Το χτύπημα ήταν επαγγελματικό και η Γκέριν δεν είχε την παραμικρή ελπίδα επιβίωσης. Άφησε την τελευταία της πνοή μέσα στο αυτοκίνητό της, πριν φτάσουν εκεί τα πρώτα ασθενοφόρα.
Ήταν μια απόλυτα αναμενόμενη δολοφονία η οποία, όμως, σόκαρε τον κόσμο. Η φονική επίθεση κατά της Γκέριν έγινε μόλις δυο ημέρες πριν από τη συμμετοχή της στο δημοσιογραφικό συνέδριο του Freedom Forum στο Λονδίνο. Το θέμα της ομιλίας της ήταν «Πεθαίνοντας για να πω την ιστορία: Δημοσιογράφοι σε κίνδυνο» και θα μιλούσε για τους κινδύνους του επαγγέλματος!
Όπως προέκυψε από την αστυνομική έρευνα οι δύο επιβαίνοντες ήταν μέλη της συμμορίας του Γκίλιγκαν και την εντολή της δολοφονίας της είχε δώσει το πρωτοπαλίκαρό του Τσαρλς Μπόουντεν. Οι εμπλεκόμενοι συνελήφθησαν, αλλά ο Μπόουντεν εξασφάλισε καθεστώς προστατευόμενου μάρτυρα (ο πρώτος στα νομικά χρονικά της χώρας) και αποκάλυψε ονόματα και διευθύνσεις.
Οι συλλήψεις που ακολούθησαν ξεπέρασαν τις 150, ενώ κατασχέθηκαν μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών και φορτία όπλων, με αποτέλεσμα η εγκληματικότητα να πέσει κατά 15% τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές. Ο Τζον Γκίλιγκαν είχε φύγει από την Ιρλανδία την προηγούμενη ημέρα της δολοφονίας της Γκέριν και χρόνια αργότερα συνελήφθη κι εκδόθηκε στη χώρα, όπου καταδικάστηκε σε κάθειρξη 28 ετών για εμπόριο ναρκωτικών αλλά όχι και για τη δολοφονία της δημοσιογράφου.
To fullpress365.com θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες του έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Μη προσβάλλετε τη Σελίδα με άσχετα για το περιεχόμενο σχόλια!