Καρκίνος του φάρυγγα: Ενοχοποιείται το στοματικό σεξ; - Τι λέει βρετανός ειδικός

Σύμφωνα με τον ειδικό το 70% των περιπτώσεων καρκίνου του φάρυγγα προκαλούνται από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV), έναν συνήθως αβλαβή ιό που μεταδίδεται σεξουαλικά και έχει συνδεθεί με πολλαπλές μορφές καρκίνου.

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, παρατηρείται ραγδαία αύξηση του καρκίνου του φάρυγγα στη Δύση, σε τέτοιο βαθμό που ορισμένοι τον έχουν αποκαλέσει επιδημία. Αυτό οφείλεται στη μεγάλη αύξηση ενός συγκεκριμένου τύπου καρκίνου, που ονομάζεται στοματοφαρυγγικός καρκίνος (εκδηλώνεται στην περιοχή των αμυγδαλών και το πίσω μέρος του λαιμού).


Η κύρια αιτία αυτού του καρκίνου, δεν είναι το κάπνισμα, αλλά ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV), ο οποίος είναι επίσης η κύρια αιτία του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Οπως εξηγεί ο Hisham Mehanna, Καθηγητής στο Ινστιτούτο Καρκίνου και Γονιδιωματικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ, με άρθρο του στο The Conversation, «ο HPV μεταδίδεται σεξουαλικά. Για τον καρκίνο του στοματοφάρυγγα, ο κύριος παράγοντας κινδύνου είναι ο αριθμός των σεξουαλικών συντρόφων εφ’ όρου ζωής, ειδικά του στοματικού σεξ».

«Κύρια αιτία το στοματικό σεξ»

Για παράδειγμα, όσοι έχουν έξι ή περισσότερους συντρόφους κατά τη διάρκεια της ζωής τους, έχουν 8,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του στοματοφάρυγγα από εκείνους που δεν κάνουν στοματικό σεξ.

Μελέτες δείχνουν ότι το στοματικό σεξ είναι πολύ διαδεδομένο σε ορισμένες χώρες. Σε μια μελέτη που διεξήγαγε ο ίδιος ο καθηγητής με τους συναδέλφους του σε σχεδόν 1.000 άτομα που υποβλήθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο σε αμυγδαλεκτομή για λόγους που δε σχετίζονται με τον καρκίνο, το 80% των ενηλίκων ανέφεραν ότι το στοματικό σεξ σε κάποια στιγμή της ζωής τους υπήρχε στις σεξουαλικές τους επαφές. Ωστόσο, ευτυχώς, μόνο ένας μικρός αριθμός αυτών των ανθρώπων εμφανίζει τον καρκίνο του στοματοφάρυγγα.

Σύμφωνα με τον καθηγητή η επικρατέστερη θεωρία είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς κολλάμε λοιμώξεις από κάποιο στέλεχος του ιού HPV, αλλά ο οργανισμός μας είναι σε θέση να αυτοιαθεί και να ανακάμψει με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, ένας μικρός αριθμός ανθρώπων δεν είναι σε θέση να απαλλαγεί από τη λοίμωξη, ίσως λόγω κάποιου σφάλματος σε μια συγκεκριμένη πτυχή του ανοσοποιητικού τους συστήματος. Σε αυτούς τους ασθενείς, ο ιός είναι σε θέση να αναπαράγεται συνεχώς και με την πάροδο του χρόνου ενσωματώνεται σε τυχαίες θέσεις στο DNA του ξενιστή, μερικές από τις οποίες μπορούν να προκαλέσουν καρκινογένεση στα κύτταρα του ξενιστή.

Εμβολιασμός

Σύμφωνα με την Daily Mail, περισσότερες από 50.000 περιπτώσεις καρκίνου του στόματος ή του στοματοφάρυγγα διαγιγνώσκονται στις ΗΠΑ κάθε χρόνο, προκαλώντας περισσότερους από 10.000 ετήσιους θανάτους.

Ο αριθμός των περιπτώσεων αυξάνεται, ωστόσο, έως και 1,3% ετησίως στις γυναίκες και 2,8% στους άνδρες, σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία.

Υπάρχει εμβόλιο για τον HPV, αλλά μόνο το 54% των Αμερικανών το έχουν λάβει, πολύ κάτω από το ποσοστό του 80% που πιστεύεται ότι είναι ένα όριο για την ασφάλεια του πληθυσμού.

Ο εμβολιασμός των νεαρών κοριτσιών κατά του HPV, σύμφωνα με έμμεσες ενδείξεις, θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικός στην πρόληψη της μόλυνσης από τον ιό HPV στο στοματοφάρρυγγα. Υπάρχουν επίσης κάποια στοιχεία που υποδηλώνουν ότι τα αγόρια προστατεύονται επίσης από την «ανοσία της αγέλης» σε χώρες όπου υπάρχει υψηλή εμβολιαστική κάλυψη των κοριτσιών (πάνω από 85%). Συνολικά, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε λίγες δεκαετίες στη μείωση του καρκίνου του στοματοφάρυγγα.

Αυτό όμως επιτυγχάνεται σε περίπτωση που η εμβολιαστική κάλυψη είναι υψηλή, χωρίς όμως να εγγυάται, ωστόσο, την προστασία σε ατομικό επίπεδο – και ειδικά σε περίπτωση διεθνών ταξιδιών – αν, για παράδειγμα, κάποιος συνευρεθεί με κάποιον από χώρα με χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη.

«Η πανδημία του κοροναϊού έχει φέρει και τις δικές της προκλήσεις», τονίζει ο καθηγητής, σχετικά με τον εμβολιασμό. «Πρώτον, η προσέγγιση νέων στα σχολεία δεν ήταν δυνατή για κάποιο χρονικό διάστημα. Δεύτερον, υπάρχει μια αυξανόμενη τάση του πληθυσμού να είναι διστακτικός απέναντι στον εμβολιασμό, η οποία μπορεί επίσης να συμβάλει στη μείωση της πρόσληψης εμβολίων».