Ισπανίδα αθλήτρια έζησε 500 μέρες μέσα σε σπήλαιο

Πεντακόσιες μέρες έμεινε μέσα σε μία σπηλιά, σε βάθος 70 μέτρων, έξω από τη Γρανάδα, η αθλήτρια ορειβασίας Μπεατρίθ Φλαμινί, στο πλαίσιο πειράματος που παρακολούθησαν επιστήμονες επιδιώκοντας να μάθουν περισσότερα για τις ικανότητες του ανθρώπου το μυαλό και τους κιρκάδιους ρυθμούς.

Η 50χρονη σήμερα Ισπανίδα, που έσπασε παγκόσμιο ρεκόρ για τον μεγαλύτερο χρόνο παραμονής σε μια σπηλιά, ήταν 48 ετών στις 20 Νοεμβρίου 2021, όταν δηλαδή μπήκε στη σπηλιά και για δύο χρόνια δεν είχε επαφή με τον έξω κόσμο.

Η κάλυψη των μέσων ενημέρωσης για την «ανάδυσή» της στο φως στη νότια Ισπανία σήμερα ήταν περιορισμένη για ευνόητους λόγους αλλά μια εκπομπή στον εθνικό τηλεοπτικό σταθμό TVE την έδειξε να φοράει σκούρα γυαλιά και να σκαρφαλώνει προς την ομάδα υποστήριξής της χαμογελώντας. Φορώντας μάσκες την περικύκλωσαν και την αγκάλιασαν.

Μιλώντας αργότερα η ίδια χαρακτήρισε την εμπειρία της «εξαιρετική, ασυναγώνιστη». Πιεσμένη για περισσότερες λεπτομέρειες από τους δημοσιογράφους, πρόσθεσε: «Έμεινα σιωπηλή εδώ και ενάμιση χρόνο, δεν μιλώ σε κανέναν παρά μόνο με τον εαυτό μου. Χάνω την ισορροπία μου, γι’ αυτό με κρατάνε. Αν μου επιτρέψεις να κάνω ένα ντους – δεν έχω αγγίξει νερό εδώ και ενάμιση χρόνο – θα σας δω σε λίγο».

Η Φλαμίνι περνούσε τον χρόνο της υπόγεια κάνοντας ασκήσεις για να τη διατηρεί σε φόρμα και απασχολημένη, ζωγραφίζοντας και έπλεκε μάλλινα καπέλα. Πήρε δύο κάμερες GoPro για να τεκμηριώσει τον χρόνο της, 60 βιβλία και 1.000 λίτρα νερό, σύμφωνα με την ομάδα υποστήριξής της.

Μιλώντας σε πλάνα που παρείχε το Timecave, όπως ονομάστηκε το εγχείρημά της, κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο σπήλαιο, είπε: «Τα σπήλαια είναι αρκετά ασφαλή μέρη, αλλά πολύ εχθρικά για τον άνθρωπο και τον εγκέφαλο γιατί δεν βλέπεις το φως της ημέρας, δεν ξέρεις πώς περνάει ο καιρός, δεν έχεις νευρολογική διέγερση. Δεν είναι ότι η ώρα περνάει πιο γρήγορα ή πιο αργά, απλά ότι δεν περνάει, γιατί είναι πάντα τέσσερις το πρωί».

Η Φλαμίνι παρακολουθούνταν από μια ομάδα ψυχολόγων, ερευνητών, σπηλαιολόγων -ειδικών στη μελέτη των σπηλαίων- και φυσικών εκπαιδευτών που παρακολουθούσαν κάθε της κίνηση και τη σωματική και ψυχική της ευεξία, αν και ποτέ δεν ήρθαν σε επαφή.

Σύμφωνα με το ισπανικό πρακτορείο ειδήσεων EFE, η εμπειρία της έχει «χρησιμοποιηθεί» από επιστήμονες στα πανεπιστήμια της Γρανάδας και της Αλμερία και σε μια κλινική ύπνου με έδρα τη Μαδρίτη.

Μελέτησαν την επίδραση της κοινωνικής απομόνωσης και του ακραίου προσωρινού αποπροσανατολισμού στην αντίληψη των ανθρώπων για το χρόνο, τις πιθανές νευροψυχολογικές και γνωστικές αλλαγές που υφίστανται οι άνθρωποι σε τέτοιες συνθήκες, και τον αντίκτυπο στους κιρκάδιους ρυθμούς και τον ύπνο.

Η ιστοσελίδα του βιβλίου «Ρεκόρ Γκίνες» έχει αναφέρει ως τον «μεγαλύτερο χρόνο επιβίωσης για κάποιον που ήταν παγιδευμένος κάτω από τη γη» για τους 33 Χιλιανούς και Βολιβιανούς ανθρακωρύχους που πέρασαν 69 ημέρες 688 μέτρα (2.257 πόδια) κάτω από τη γη μετά την κατάρρευση του ορυχείου χαλκού-χρυσού Σαν Χοσέ στη Χιλή το 2010.




Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ