Το μπαχαρικό που μειώνει τις τοξίνες και αυξάνει την ερωτική διάθεση

Κάρδαμο. Όνομα και πράγμα, αφού μόνο τυχαίο δεν είναι το όνομά που του έδωσαν στην Αρχαιότητα. Ή ίσως συνέβη το ανάποδο: μήπως δηλαδή οι αναζωογονητικές ιδιότητες του συγκεκριμένου μπαχαρικού το έκαναν να γίνει συνώνυμο του «νιώθω καλύτερα, νιώθω πιο δυνατός». Είναι μία ατάκα που όλοι μάλλον έχουμε ακούσει σε μικρή ηλικία από τις γιαγιάδες μας: «φάε να καρδαμώσεις».

Έτσι, η λέξη προέρχεται από Λατινικό cardamomum, και έφτασε σε εμάς ως δάνειο, αφού πρώτα πέρασε μερικές γλωσσικές περιπέτειες (καρδάμωμον: συνένωση της λέξης «κάρδαμον» και του «άμωμον», ενός άλλου φυτού με εξωτική καταγωγή). Όσο για το ίδιο το μπαχαρικό; Κατάγεται από την Ινδία, ήταν όμως γνωστό στον ελλαδικό χώρο ήδη από τα μυκηναϊκά χρόνια: το βρίσκουμε ανάμεσα σε άλλα υλικά σε καταλόγους τροφίμων γραμμένους στη Γραμμική Β’.

Μετά, λοιπόν, τη μικρή ιστορική και γλωσσολογική ανάλυση, η οποία έχει νόημα για να καταλάβουμε το τι θησαυρούς κρύβουν τα ντουλάπια μας και δεν τους δίνουμε πολλές φορές καμία σημασία, ας δούμε συνοπτικά τι έχουμε να κερδίσουμε από αυτό.

Το κάρδαμο κάνει πιο εύκολη την πέψη, έχει παρατηρηθεί πως είναι ικανό να βοηθήσει ώστε να μειωθούν κάποιες φλεγμονές, να πάει καλύτερα ένα κρύωμα που μας ταλαιπωρεί (κάποιες φορές χρησιμοποιείται ακόμα και σε περιπτώσεις βρογχίτιδας).

Επίσης, αν κάποιος ρωτήσει το ChatGPT, όπως κάναμε εμείς, θα τον ενημερώσει ότι είναι ικανό ακόμα και να αναπτύξει περισσότερο τους μυς μας – για αυτό, όμως, το τελευταίο δεν είμαστε σίγουροι. Σίγουρα πάντως βοηθά στον λόξυγκα γιατί έχει την τάση να χαλαρώνει τους μυς.

Αν όμως έπρεπε να επιλέξουμε δύο ιδιότητες που θα έπρεπε να το κάνουν ανάρπαστο αυτές είναι οι εξής δύο:

Ζώντας σε ένα τρομερά όξινη καθημερινότητα, αποτελεί ιδανικό σύμμαχο: οι διουρητικές του ιδιότητες βοηθούν στην αποβολή των τοξινών μέσω των ούρων, ενώ την ίδια στιγμή καθαρίζει και τα νευρά

Το κάρδαμο έχει την τάση να βοηθά ενάντια στα αρνητικά συναισθήματα ή ακόμα και στην τάση για καταθλιπτικές σκέψεις. Έτσι, παραδοσιακά, πάντα δινόταν σε ανθρώπους που αντιμετώπιζαν προβλήματα στυτικής δυσλειτουργίας ή και γενικότερα πεσμένης λίμπιντο.

Κάτι γνώριζαν, με άλλα λόγια, και οι αρχαίοι λαοί από τη Ρώμη μέχρι την Ινδία και από τη Μέση Ανατολή μέχρι την Κίνα που του είχαν τεράστια εκτίμηση.