Το τραγικό τέλος της Σοφίας Μπεφόν: Το ελικόπτερο του ΕΚΑΒ που επέβαινε έπεσε γιατί πήρε λάθος δελτίο καιρού

Σαν σήμερα το 2001 ψαράδες εντόπισαν το πτώμα της Σοφίας Μπεφόν στην παραλία Μπάλος των Χανίων. Στο μέρος που ονειρευόταν να ζήσει.

Στις 18 Μαρτίου το 2001, ψαράδες εντόπισαν το άψυχο σώμα της Σοφίας Μπεφόν στην παραλία Μπάλος των Χανίων. Το μέρος εκείνο που ονειρευόταν να ζήσει. Η μοίρα όμως της είχε επιφυλάξει ένα άσχημο παιχνίδι. Σε αυτήν, στους τρεις συνεπιβάτες της και στον ασθενή που είχαν παραλάβει από την Πάτμο, με το διασωστικό ελικόπτερο του ΕΚΑΒ.

Πολλοί άνθρωποι σε περιπτώσεις έκτακτων περιστατικών από ασθένεια ή ατύχημα σε ημέρες κακοκαιρίας, διαμαρτύρονται γιατί δεν έφτασε ακόμη ελικόπτερο όποιας υπηρεσίας, διακατεχόμενοι δικαιολογημένα από αγωνία για τη ζωή του ανθρώπου τους.

Σε ένα από τα θαυμαστά βιβλία του ο αείμνηστος υποστράτηγος υγειονομικού, με την αφάνταστα πολυσχιδή δράση, με τίτλο «Αντηλιού Πυγολαμπίδα» (Φαλάσαρνα 2012) το αφιερώνει στη γιατρό Σοφία Μπεφόν που έχασε τη ζωή της σε ένα από τα τρία δυστυχήματα ελικοπτέρων του ΕΚΑΒ που κατέπεσαν μόνο σε εικοσιπέντε μήνες.

Η Μπεφόν είχε φιλοξενηθεί από τον γιατρό κάποιες φορές στην πατρίδα του στον Πλάτανο Κισσάμου και είχε φαίνεται απολαύσει τότε την ξακουστή θάλασσα του Μπάλου. Είχε εκφράσει τον θαυμασμό της γι’ αυτόν τον τόπο και στα όνειρα της ήταν όταν αποστρατευθεί να έλθει για μόνιμη κατοίκηση της σε αυτήν την περιοχή. Την είχε χαρακτηρίσει κατά τον γιατρό «Παράδεισο σωματικής και ψυχικής απόλαυσης και καταλλαγής- φωλιά πυγολαμπίδων». Και συνεχίζει ο γιατρός «Μα η επιστροφή της ήταν κάτι το ασύλληπτο για την κοινή λογική. Η ψυχή της με βάρκα το όμορφο νεανικό της κορμί ταξίδεψε εκατοντάδες μίλια, νύχτες και μέρες πολλές στα παγωμένα και άγρια κύματα, μα τελικά κατάφερε να φθάσει στον μικρό παράδεισο της Κρήτης, στον Μπάλο».

Η Σοφία Μπεφόν είχε σπουδάσει για χρόνια μουσική, αλλά είχε αποφασίσει να ασχοληθεί με την ιατρική που αγαπούσε. Είχε επιλέξει μάλιστα και την ειδικότητα της αναισθησιολόγου. Είχε εργαστεί στο Λαϊκό Νοσοκομείο και στο Αρεταίειο, ωστόσο ήθελε να επικεντρωθεί στα επείγοντα περιστατικά με την ιδιότητα της γιατρού του ΕΚΑΒ.

Ήταν επίσης διασώστρια του ΕΚΑΒ στον μεγάλο σεισμό της Αθήνας τον Σεπτέμβριο 1999, στο ναυάγιο του «Σάμινα Εξπρές» το 2000, ενώ προσέφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες της στους σεισμούς της Τουρκίας.