Ποια ήταν, τελικά, η Ευλαμπία από το θρυλικό τραγούδι του Γιάννη Γιοκαρίνη

Η Ευλαμπία, η οποία τραγουδήθηκε τη δεκαετία του ‘80 από τον Γιάννη Γιοκαρίνη και στη συνέχεια από όλη την Ελλάδα, ίσως σήμερα δεν «περνούσε» με στίχους όπως «σε γνώρισα στο ΙΚΑ, στην ουρά μπροστά μου σ’ είχα για τον οδοντογιατρό / τα χρόνια σου 16, μα είχες ξεπετάξει ολόκληρο το Κολωνό / σου έκλεισα το μάτι, μα εσύ ζητούσες κάτι να διώξεις το πονόδοντο /ξέχασα τ’ όνομα μου, στο ξάφνου γύρισμα σου, που μου ‘δωσες φιλί γλυκό».

Τότε όμως τα πράγματα ήταν αλλιώς και τα αντανακλαστικά της κοινωνίας δεν δοκιμάζονταν στο βαθμό αυτό που –καλώς- συμβαίνει σήμερα.

Η Ευλαμπία δεν ήταν ούτε είναι το πιο διαδεδομένο όνομα. Ίσως για αυτό προκάλεσε τέτοιο γκελ στην ελληνική κοινωνία αυτό το χιουμοριστικό άσμα που υμνούσε τη λαγνεία και τον έρωτα από την πρώτη ματιά.

Σίγουρα τότε, όλοι αναρωτήθηκαν εάν πρόκειται για υπαρκτό πρόσωπο αυτή η ξακουστή Ευλαμπία ή απλά για δημιούργημα της φαντασίας του Έλληνα καλλιτέχνη.


Αν και ασχολούνταν πολλά χρόνια με την μουσική, ο γεννημένος στην Κοκκινιά, στις 22 Σεπτεμβρίου του 1955 τραγουδοποιός χρειάστηκε να φτάσει σχεδόν 30 χρονών προκειμένου να κυκλοφορήσει την πρώτη προσωπική δουλειά του. Μέχρι εκείνη την στιγμή η παρουσία του στην δισκογραφία εξαντλούνταν στη συμμετοχή του με το συγκρότημα «Σκορπιός» στο άλμπουμ «Ποπ Φέστιβαλ ’73». Στον χώρο είχε βρεθεί βέβαια από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 κι αφού από αντίδραση (όπως έχει πει ο ίδιος) δεν τελείωσε ποτέ τις σπουδές του στο ωδείο.


Από αντίδραση πάντως είχε στραφεί νωρίτερα και στη μουσική, καθώς οι γονείς του δεν ήθελαν να ακολουθήσει ανάλογη καριέρα, αλλά ο πατέρας του τον πίεζε να ασχοληθεί με την ηλεκτρολογία και να γίνει εργοδηγός ηλεκτρολόγος.


Κιθαρίστας ή ντράμερ

Ξεκίνησε το μουσικό ταξίδι του παίζοντας πλήκτρα αλλά πάντοτε ονειρευόταν να κάνει το παραπάνω βήμα το οποίο ήρθε στα μέσα των 80’ς. Τότε ήρθε το ντεμπούτο του στην δισκογραφία με τον δίσκο «Φόρα Παρτίδα». Στην Α’ πλευρά του άλμπουμ υπήρχαν πέντε τραγούδια και άλλα τόσα στην Β’ πλευρά, όπου συναντάμε τις δύο μεγάλες επιτυχίες που τον καθιέρωσαν, δηλαδή το «Κιθαρίστας ή ντράμερ» και την θρυλική «Ευλαμπία».

Κι όμως, όπως είχε αποκαλύψει μιλώντας σε συνέντευξή του παλαιότερα, δεν είχε καμία όρεξη να συμπεριλάβει στον δίσκο το συγκεκριμένο τραγούδι! Όπως έλεγε, το είχε γράψει ουσιαστικά στο γόνατο, περισσότερο για πλάκα και δεν περίμενε ποτέ ότι θα έχει επιτυχία ή ότι διέθετε τα προσόντα να μπει στο άλμπουμ.

Το 2021, στο πλαίσιο της εκπομπής «Mega Καλημέρα» ο Γιάννης Γιοκαρίνης είχε μιλήσει για αυτό.

«Το είχα κάνει τελείως για πλάκα» είπε όσον αφορά στο τραγούδι. «Ευλαμπία» όπως τόνισε, ονομάζεται μια θεία του «η μαγκιά της με έκανε να χρησιμοποιήσω το όνομα της».

Μετά την παρότρυνση του Διονύση Σαββόπουλου, τελικά ο Γιάννης Γιοκαρίνης κυκλοφόρησε το πασίγνωστο τραγούδι, αφού ο γνωστός συνθέτης του είχε πει «Γιάννη αυτό το τραγούδι είναι εμπνευσμένο, πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε».

Στην ίδια συνέντευξή του αναφέρθηκε στην συνεργασία του με την σύζυγο και συνεργάτη του, Σοφία Μιχαλοπούλου, λέγοντας: «Από την αρχή σαν ζευγάρι ξεκινήσαμε, τα μοιραστήκαμε όλα τα θέματα».

Για το σπίτι του στη Σαλαμίνα, ο ίδιος χαρακτηριστικά είπε «το έχει φτιάξει ο πατέρας μου – καραβομαραγκός – και το σπίτι μοιάζει με καράβι». Πέρα από το σπίτι του στο νησί, ο τραγουδιστής έχει μποστάνι με κότες για τα οποία είπε: «Έχω το μπαξέ μου, έχω τα δεντράκια μου, έχω τις κοτούλες μου».

Ο ίδιος συνέχισε, λέγοντας: «Με την καραντίνα τις έδωσα, γιατί δεν μπορούσα να τις ταΐζω, αλλά θα ξανά βάλω κοτούλες».


Η περιπέτεια που είχε ο Γιάννης Γιοκαρίνης με το αλκοόλ

Όσον αφορά στην προσπάθεια του Γιάννη Γιοκαρίνη να απεξαρτηθεί από το αλκοόλ, η Σοφία Μιχαλοπούλου υπογράμμισε «περάσαμε πολύ μεγάλο λούκι. Με την εξάρτηση του Γιάννη από το αλκοόλ έκανε πολύ μεγάλο αγώνα και είμαι υπερήφανη».

Ο τραγουδιστής πάλεψε 13 χρόνια με τον εθισμό του, ενώ για τους φίλους του που χάθηκαν εξαιτίας της εξάρτησης τους από το αλκοόλ, ο ίδιος είπε: «Πολλοί φίλοι μου έχουν φύγει και πονάω για αυτό, μου λείπουν. Έτσι όπως τόσοι πολλοί φίλοι μου έφυγαν, θα είχα φύγει και εγώ».