‘Βόμβα’: Γιατί χώρισαν Τόλης Βοσκόπουλος και Ζωή Λάσκαρη; Ο πραγματικός λόγος, στο φως, μετά από 50 χρόνια!

 Ένας από τους πιο επικούς έρωτες όλων των εποχών στην ελληνική showbiz είχε πρωταγωνιστές την Ζωή Λάσκαρη και τον Τόλη Βοσκόπουλο και δεν αποτυπώθηκε στο καρέ του φιλμ.

Ο έρωτας και το πάθος του ζευγαριού κατέληξε σε άδοξο χωρισμό, με την ηθοποιό να χωρίζει τον τραγουδιστή και εκείνος να περνά μια πολύ δύσκολη περίοδο στην προσωπική του ζωή, την ώρα που ζούσε στιγμές δόξας στην καριέρα του.

Πριν λίγα χρόνια σε ο Πάνος Ζόγκας είχε γράψει στο Down Town πώς γράφτηκε ο επίλογος της σχέσης τους:

«Το καλοκαίρι του ’73 είναι το σκοτεινό καλοκαίρι που γράφτηκε ο επίλογος της σχέσης τους. Τότε ο Τόλης είχε κλείσει μια σειρά συναυλιών στη Νέα Υόρκη. Η Ματούλα λέει για για πρώτη φορά τι ακριβώς έγινε εκείνη την περίοδο: “Ο Τόλης φοβόταν πολύ τα αεροπλάνα.

Δεν ταξίδευε ποτέ. Έτσι αποφασίσαμε να πάμε εγώ, ο Τόλης, η Ζωή και η Μάρθα Καραγιάννη με το πλοίο. Το ταξίδι κράτησε 30 μέρες, εκεί ο Τόλης θα έμενε δύο εβδομάδες και μετά θα επέστρεφε πάλι με το καράβι. Η Ζωή όμως έπρεπε να επιστρέψει πιο γρήγορα για να γυρίσει τον Αστερισμό της Παρθένου. Επιστρέφει στην Ελλάδα και κατά κάποιον τρόπο εξαφανίζεται”.

Ο θρίαμβος του Τόλη στη Νέα Υόρκη γρήγορα μετατράπηκε σε εφιάλτη. Η Ματούλα εξηγεί: “Εγώ ήμουν στην Ρώμη, όσο ο Τόλης ήταν στην Αμερική. Μου τηλεφωνεί μια μέρα η Ζωή και μου λέει «μάζεψε τα πράγματά σου και έλα επειγόντως στην Αθήνα, αποφάσισα να τελειώσει η ιστορία με τον Τόλη. Πρέπει να έρθεις και να πας στο αεροδρόμιο να τον παραλάβεις”. Έκανα ό,τι μου είπε η Ζωή. Τον περιμένω στο αεροδρόμιο και τον βλέπω να έρχεται στην αίθουσα σχεδόν συντετριμμένος. Συνέβησαν πολλά και τίποτα.

Απλώς η Ζωή αποφάσισε να περάσει στο επόμενο κεφάλαιο της προσωπικής της ζωής και ποτέ δεν είπε στον Τόλη «χωρίζουμε». Απλώς εξαφανίστηκε, δεν απαντούσε στα τηλέφωνα και εκείνος τρελαινόταν ακόμη περισσότερο. Ακόμη και σε αεροπλάνο μπήκε, που τα έτρεμε, για να έρθει στην Αθήνα και να μάθει τι γίνεται. Ο φόβος ότι έχανε τη Ζωή υπερνίκησε τη φοβία του για τις πτήσεις, δεν καταλάβαινε τίποτα.

Η μόνη, λοιπόν, που θα μπορούσε να τον παραλάβει ήμουν εγώ. Ήμουν η πιο κατάλληλη για να τον παρηγορήσει, να του εξηγήσει, να τον ηρεμήσει. Γιατί κατά τη διάρκεια της σχέσης τους, ήμασταν οι τρεις μας συνέχεια μαζί και έτσι ανέλαβα τον ρόλο να του ανακοινώσω ότι όλα τελείωσαν.

Αμέσως από το αεροδρόμιο πήγαμε στον Αστέρα Βουλιαγμένης, στις καμπάνες στη Γλυφάδα και μείναμε για λίγο καιρό εκεί. Εκείνη την περίοδο μάθαινε νέα της Ζωής, το πώς ήταν και συχνά έκλαιγε σαν μωρό παιδί. Κάθε βράδυ.