Η σχετική λίστα, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, περιλαμβάνει από τους πιθήκους (που συνεχώς μασουλάνε διάφορα θεραπευτικά βότανα) έως τις μύγες, τα μυρμήγκια, τις πεταλούδες και άλλα έντομα.
Με άλλα λόγια, όπως συνειδητοποιούν πλέον οι επιστήμονες προς μεγάλη τους έκπληξη, η πρακτική της αυτο-ίασης δεν περιορίζεται στους στενούς συγγενείς του ανθρώπου, αλλά και σε πλάσματα που θεωρούνται πολύ λιγότερο έξυπνα.
Η αξιοποίηση του φαρμακείου της φύσης φαίνεται να είναι μια έμφυτη αντίδραση των ζώων στα παράσιτα και τους άλλους παθογόνους μικροοργανισμούς, χωρίς να αποκλείεται ότι γίνεται και για άλλους λόγους, άγνωστους έως τώρα στους επιστήμονες.
Η λήψη των κατάλληλων ουσιών από τα ζώα γίνεται είτε μετά την εκδήλωση της μόλυνσης, είτε προληπτικά, πριν καν αυτή συμβεί.
Για παράδειγμα, τα μυρμήγκια προστατεύουν τις αποικίες τους από τις μολύνσεις, μεταφέροντας στις φωλιές τους χημικές ουσίες με αντιμυκητιακές ιδιότητες, ενώ ορισμένες πεταλούδες και μύγες φροντίζουν να καταπολεμούν τα παράσιτα, εναποθέτοντας τα αυγά τους πάνω σε τοξικά φυτά.
Οι μέλισσες μπορεί να συλλέξουν φυτικές ρητίνες με αντιμικροβιακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες και να τις μεταφέρουν στις κυψέλες τους για να τις «καθαρίσουν» από τυχόν μολύνσεις.
Καθώς, τα φυτά παραμένουν η πιο πολλά υποσχόμενη πηγή μελλοντικών φαρμάκων, η «φαρμακευτική» των ζώων μπορεί να αποβεί χρήσιμη και στους ανθρώπους, σύμφωνα με τους ερευνητές, δίνοντας νέες ιδέες στη φαρμακοβιομηχανία.
Για παράδειγμα, ένα φυτό που τρώνε οι πίθηκοι για θεραπευτικούς σκοπούς, ήδη έχει αξιοποιηθεί ως αντιεμετικό φάρμακο στα ζώα της κτηνοτροφίας.
«Όταν παρακολουθούμε τα ζώα να αναζητούν τροφή στη φύση, πρέπει πλέον να αναρωτηθούμε αν στην πραγματικότητα επισκέπτονται το μανάβικο ή μήπως το φαρμακείο. Μπορούμε να μάθουμε πολλά για το πώς θα θεραπεύσουμε τα παράσιτα και τις ασθένειες, απλώς παρακολουθώντας τα ζώα», δήλωσε ο Μαρκ Χάντερ.
ΑΜΠΕ
