Το ατύχημα με το δέντρο το 2004 μού δημιούργησε απώλεια μνήμης, έπαθα εγκεφαλικά και πολλά άλλα.... Έχω αρκετά προβλήματα υγείας και αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισα να αποσυρθώ οριστικά από όλα. Δεν μπορώ να ξαναπαίξω. Προσπαθώ να βοηθάω όσο μπορώ τα δύο άρρωστα αδέλφια μου, αυτό που έπρεπε να κάνει η πολιτεία που μας τα παίρνει κανονικά. Όσο είσαι στα πάνω σου και σε έχουν ανάγκη σε παίρνουν τηλέφωνο οι "συνάδελφοι". Πλέον όμως κανείς. Όλοι με ξέχασαν». Με αυτά τα λόγια ο σπουδαίος κωμικός Κώστας Τσάκωνας ανοίγει την καρδιά του στη «News», σε μια πραγματική κατάθεση ψυχής, μιλώντας για όλους και για όλα. Του Νίκου Νικόλιζα Άνθρωπος που δεν χάνει το χιούμορ του, ο κωμικός βρίσκεται πλέον καθηλωμένος μέσα στο σπίτι του στην Αργυρούπολη, αναπολώντας τις παλιές δόξες. «Δεν κλαίω και αυτό είναι που με κρατάει στη ζωή. Γελάω και διαβάζω ανέκδοτα. Αλλιώς η αυτοκτονία που είχαν βγάλει για πλάκα θα ήταν αληθινή», μας λέει στο ξεκίνημα της πολύωρης κουβέντας μας. Με τις βιντεοταινίες του μεγάλωσαν γενιές και γενιές. Γέλασαν εκατομμύρια Έλληνες, καθώς μαζί με τον Σωτήρη Μουστάκα αποτελούσαν τις περασμένες δεκαετίες το αχτύπητο «δίδυμο» του γέλιου στο θέατρο και στον κινηματογράφο. «Ο θάνατος του Σωτήρη, του αγαπημένου μου φίλου, του αδελφού κλόνισε την υγεία μου και με ανάγκασε να πάρω την απόφαση να αποσυρθώ. Την ψυχική μου υγεία. Πλέον δεν μπορώ να παρακολουθήσω παραστάσεις και λόγω προβλημάτων υγείας αλλά και γιατί μου λείπουν όλοι αυτοί. Έπαιξα με όλα τα ιερά τέρατα της επιθεώρησης και της κωμωδίας. Αν πάω στο θέατρο και αντιληφθώ ότι δεν θα δω τον Βέγγο, δεν θα δω τον Μουστάκα, θα πάθω σοβαρό σοκ στο νευρικό μου σύστημα», λέει, ενώ όσο τραγικά κι αν ακούγονται τα λόγια του, εκείνος χαμογελάει...
